De leuke countryrockintro van het eerste nummer en albumtiteltrack “The Rascal Is Back” van de Amerikaanse muzikant Ben Bostick uit Georgia brengt ons meteen in een vrolijke stemming. Deze artiest begon dan ook echt als cowboy te werken op een ranch tot hij besloot om live muziek te gaan spelen als busker op de Santa Monica Pier aan het einde van de Colorado Avenue in Santa Monica, California.

Toen hij op die wijze voldoende geld had ingezameld trok hij in 2016 naar een lokale opnamestudio om er zijn debuutplaat “My Country” in EP-vorm op te nemen. Daarna volgden zijn officiële debuutplaat “Ben Bostick” in 2017, het in 2018 verschenen album “Hellfire” en de in 2020 uitgebrachte cd “Among The Faceless Crowd”. In 2021 verscheen zijn tot op heden laatste release van de plaat “Grown Up Love” met uitsluitend liefdesliedjes voor zijn vrouw en zijn oudste dochter die de diagnose ‘belast met het Rett Syndrome’ had gekregen, een aandoening waarbij de ontwikkeling van het kind opeens stopt en daarna gestaag achteruitgaat. Het zette hun familiale leven helemaal op zijn kop maar de zanger liet de moed niet zakken en probeerde positief door het leven te blijven gaan, o.a. met het schrijven van vrolijke liedjes voor zijn nieuwe album.

De countryvakpers noemde Ben Bostick al van meetafaan de nieuwe George Jones of Merle Haggard en als we hier naar de liedjes op zijn nieuwste plaat zitten te luisteren, dan begrijpen we meteen waarom die vergelijkingen werden gemaakt. Luistert u misschien zelf eens naar twee andere songs uit dit album via de onderstaande video’s van de liedjes “Iowa Girl” en "I Don’t Care” die reeds als singles aan deze cd vooruit in de markt werden gebracht. Wij horen zelfs enkele gelijkenissen met de vrolijke nummers van iemand als Bobby Bare.

De elf door Ben Bostick zelf gecomponeerde tracks van het album werden in de ‘800 East Studios’ in Atlanta, Georgia en in de ‘Castlewood Studios’ in Lebanon, Missouri opgenomen met een vijftal bevriende instrumentalisten op gitaar, piano, basgitaar, pedal steelgitaar en drums en met Jason Scheff en Kristin Davis voor de vaak voorkomende backing vocals. Zijn vele live optredens doet Ben Bostick echter meestal helemaal alleen met zijn gitaar omgord en zijn mondharmonica in aanslag voor enkele liedjes op de playlist.

Naast de titelsong “The Rascal Is Back” kunnen we nog heel wat andere countryrocksongs horen op dit vijfde studioalbum met o.a. de nummers “You Can Leave In The Morning”, “My Sister & Me” en de stevig rockende song “Big Train”. Telkens weer valt de vrolijkheid op waarmee deze artiest zijn soms van grappige teksten voorziene liedjes zingt zoals hier in “Po No Mo” en “Strange Duck”. Ben Bostick zegt zelf dan ook dat het echt zijn bedoeling was om eens een pure ‘fun’-plaat te maken met liedjes die hij nadien ook live op vrolijke wijze zou kunnen brengen. Zelfs de songs die op het eerst zicht over ernstige thema’s lijken te gaan blijven op een swingende uptempo melodie gebracht worden zoals in de nummers “Come Back Home To Me”, “Burning Down The Road” en albumafsluiter “I Remember Easy Street”, de enige akoestische folky ballad op “The Rascal Is Back”. Dit is een aangename en zeer leuke plaat die zonder meer geschikt zal zijn voor de komende stralende zomerdagen.

(valsam)